ART GENERACJE to międzypokoleniowy projekt edukacji kulturalnej, skierowany do grup Młodzieży (13-35 lat) i Dojrzałej Młodzieży (55+), realizowany przez Fundację Drama Way od 2013 r.
Czwarta edycja projektu realizowana była w Górznie w roku 2017 i w latach 2017-18 w Warszawie. Tematem przewodnim była pamięć. Spotkanie osób z pokolenia Młodych i Seniorów – z racji różnych doświadczeń – zapewniło ciekawą wymianę spojrzeń na te tematy.
GÓRZNO
Grupa w Górznie działała przez jeden krótki etap. Zakończony został wypracowanym przez uczestników Interaktywnym Wernisażem Instalacji pt. RewolucJO Pamięciowa. Dobrze znana przestrzeń Gminnego Ośrodka Kultury zmieniła się na
dzień Wernisażu nie do poznania w laboratorium badania pamięci. Zmieniła kształt, wystrój, oświetlenie, została podzielona na różne strefy; samo wprowadzanie widzów tylnym wejściem spowodowało przełamanie codziennych przyzwyczajeń i pozwoliło uczestnikom i publiczności spojrzeć na tę przestrzeń jako na coś innego, rzeczywistość poddającą się przemianie.
Podsumowanie projektu pokazało, że młodzież była zaskoczona otwartością i pomysłowością seniorów i chętnie wprowadzała ich w świat swoich znaków i rozumienia rzeczy, natomiast seniorzy zachwycali się inteligencją i przemyśleniami młodzieży oraz wspólnym tworzeniem na poziomie “równy z równym”.
W Art Generacjach Górzno uczestniczyło 20 osób, a na wernisaż przyszło 60. Partnerami były: Gminny Ośrodek Kultury, Fundacja Jaskółka i Klub Seniora „Radosna jesień”. Górznieńska część IV edycji Art Generacji była finansowana z budżetu województwa kujawsko-pomorskiego.
Album fotograficzny z projektu jest dostępny tutaj.
WARSZAWA BIELANY
Grupa Bielany pracowała przez dwa etapy (lata 2017 i 2018).
Warsztaty etapu I zakończyły się Interaktywnym Wernisażem Instalacji pt. "Buszujący w pamięci", zorganizowanym w podziemiach Kościoła Pokamedulskiego, na który przyszło ponad 100 widzów. Widzowie schodzący do podziemi wchodzili początkowo w przestrzeń labiryntu z postaciami z teatru cieni, lustrem, ślepymi zaułkami, zadaniem do wykonania. Następnie wędrowali w wygodnym dla siebie tempie pomiędzy trzema pomieszczeniami, ilustrującymi różne aspekty pamięci: Pokojem Kocich Chichotów Pamięci, czyli Zniekształceń Pamięciowych, Pokój Wymazywania Złych Wspomnień z Pamięci i Pokoju Treningu Pamięci. W każdym z tych pomieszczeń uczestnicy przygotowali elementy interakcji z widzami. Zwiedzanie kończyło się spisaniem swojego wspomnienia (do wyboru pozytywne, negatywne, neutralne) przed obliczem Wysokiego Urzędu do spraw Wspomnień, po czym wspomnienie trafiało do odpowiedniej maszyny (powielarka dla dobrych, niszczarka dla złych, mikser dla neutralnych wspomnień. Chwilę później część z tych wspomnień trafiła jako treść i rekwizyty do sceny odegranej przez kilkoro uczestników na temat wspominani. Ta scena i piosenka zakończyły Wernisaż.
W etapie II tematycznym punktem wyjścia pracy warsztatowej było rozróżnienie - czy to człowiek panuje nad pamięcią czy pamięć nad człowiekiem w ujęciu pamięci indywidualnej i zbiorowej. Uczestnicy przeszli do pracy nad spektaklem od tworzenia fantystycznych postaci konfrontujących się z tematem pamięci i ze sobą nawzajem. Z etiud i improwizacji powstał spektakl „Ramy pamięci”, opowiadający o kilku postaciach: Klaunie Starszym i Młodszym, Profesorce, dwóch „Januszach biznesu” i Smoku Siedmiogłowym. Wszyscy bohaterowie doświadczali jakiegoś wyzwania życiowego związanego z pamięcią i po ratunek udawali się do Uzdrowicielek Pamięci, odkrywając, ważne prawdy o sobie i życiu oraz drążąc pytanie: co po nas pozostanie?
Każda z postaci miała "swoją" piosenkę przewodnią, przygotowaną przez uczestników przy wsparciu muzyczki.
Całość, opowiedziana w konwencji nowoczesnej baśni wpisana była również w kontekst miejsca prezentacji – Mediateki Start Meta, która sama w sobie jest archiwum pamięci. Odbyły się dwa pokazy spektaklu z dyskusjami, na które przyszło 120 widzów.
W grupie w obu etapach wzięło udział 40 osób. Partnerami były: Bielański Ośrodek Kultury, Bielański Ośrodek Kultury – Filia Estrady, Młodzieżowy Ośrodek Socjoterapii w Łomiankach, Mediateka Start Meta, Stowarzyszenie Przyjaciół Huty – Warszawscy Hutnicy, Spółdzielnia Mieszkaniowa WARDOM. Patronat honorowy nad bielańską częścią projektu objął Burmistrz dzielnicy Bielany, Pan Tomasz Mencina.
WARSZAWA MOKOTÓW
Inspiracją pracy warsztatowej był artykuł Mady Schutzman „What a riot!”, opublikowany w książce „Dramatherapy and Social Theatre” pod red. Sue Jennings. Grupie zadano pytanie: „Kogo Twoim zdaniem warto upamiętnić? O kim chciałbyś pamiętać?”, by – mając zbiór ważnych dla uczestników postaci, spróbować w ich biografiach poszukać niejednoznacznych, ciekawych teatralnie i egzystencjalnie momentów oraz znaczących dla uczestników tematów. Odnosząc się do ich życia i do tematu pamięć w drodze rozważań pojawiły się następujące wątki:
- Pytanie grupy pracującej nad Adamem Mickiewiczem brzmiało: „Patriotyzm czy Rodzina? Czy bycie patriotą usprawiedliwia opuszczenie Rodziny?”,
- Pytanie grupy Marii Skłodowskiej-Curie: „Jak pozostać sobą, być autentyczną pełniąc wiele ról społecznych?”,
- Pytanie grupy Błaszczykowskiego: „Skąd czerpiemy siłę, by się nie poddać?”,
- Pytanie grupy poddającej dyskusji role Rodziny i Kobiety: „Czy wspominanie może przywrócić nasze miejsce w Rodzinie i wzmocnić naszą tożsamość?”.
Z tych wątków następnie powstał spektakl. Na warsztatach marcowych dołączył muzyk hiphopowy, który odpowiadał za oprawę dźwiękową spektaklu i stworzenie tekstów piosenek przez uczestników.
Oba pokazy spektaklu, pt. "To wszystko było" odbyły się 23 kwietnia w DZiK-u. Przyciągnęły w sumie 120 widzów. Wśród nich było kilkadziesiąt młodych wychowanków MOW-u, kolegów chłopców - uczestników grupy. Spektakl był montażem scen podejmujących tematy "niesione" przez postaci wybrane przez uczestników w toku pracy warsztatowej (tematy - pytanie - zostały wspomniane w punkcie wyżej). Historie były przeplatane wyśpiewywanymi hip-hopowymi piosenkami, ułożonymi przez uczestników. Widzom spektaklu rozdawany był program, z pytaniami i z tekstami piosenek oraz imionami uczestników, zaprojektowany przez grupę. Po pokazach spektaklu odbyły się dyskusje, skoncentrowane wokół pytań, które pojawiły się w spektaklu. Widzom zostały rozdane kartki "Pamiętam, że...", na których mogli napisać swoje wspomnienia.
Partnerami projektu był Dom Zabawy i Kultury DZiK, Dom Pomocy Społecznej Pracownika Oświaty przy ul. Parkowej, Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy nr 4 przy ul. Dolnej.
Warszawska część IV edycji Art Generacji finansowana była ze środków m.st. Warszawy.
Zachęcamy do obejrzenia albumów:
- Praca i finał w Górznie
- Bielany - etapy I i II prace warsztatowe
- Bielany - przygotowania do finału
- Bielany – finał
- Mokotów- prace warsztatowe
- Mokotów - przygotowania do finału
- Mokotów – finał